Abdullah Çelebioğlu’nun vereceği 100’lerce kitap da tarafımca götürülüp Kütüphanenin raflarındaki yerini alacaktır.
Aynı duyarlılığı başta Düzce Belediyesi olmak üzere bütün ilçe belediye başkanlarından da bekliyorum.
“Bize sahip çıkılması, Düzce’nin kendi değerlerine sahip çıkması anlamına gelir” desek haddi aşmış olur muyuz?
D Ü Z C E
Sene doksan dokuz, vilayet oldu,
Basıldı mühürü, pulu, Düzce’nin…
İnsanların yüzü, gülüyor artık,
Gayri açık olsun, yolu Düzce’nin…
Ankara’yla, İstanbul’un ortası,
Komşusu Sakarya, Bolu, Düzce’nin..
Şelaleler, yaylalarla doludur,
Meşhurdur yeşili, alı, Düzce’nin..
Konuralp, bir Açık Hava Müzesi,
Gel de havasını solu, Düzce’nin..
Balkanlar’dan, Rumeli’nden başlar da,
Kafkaslara varır kolu, Düzce’nin…
Gurbet diye Düzce’ye çok gelen var,
Sılaya selamdır yeli, Düzce’nin..
Ormanlar, kestane, ıhlamur dolu,
Devadır dertlere balı, Düzce’nin…
Kaynaşlı’dan Gümüşova’ ya kadar,
Her mevsim açıyor gülü, Düzce’nin..
Akçakoca; bilmeyeni var mı ki ?
Türküsü, bestesi, teli Düzce’nin..
Cumayeri, raftingiyle bilinir,
Hoyrattır suları, seli Düzce’nin…
Yığılca’dan ovaları suluyor,
Hasanlar; barajı- gölü Düzce’nin…
Cennet sanki Gölyaka’yla Çilimli,
Deseni, oyası, tülü, Düzce’nin…
Yaşanırsa bir felaket, acilen,
Düşene uzanır eli Düzce’nin…
Bir deprem vurdu ki yandı yüreği,
Tükendi tabutu – Salı, Düzce’nin…
Böyle bir felaket varmış kaderde,
Gözleri biraz da sulu, Düzce’nin…
Kalıcı Konutlar Yenikent oldu,
Hizmeti geçenler, kulu, Düzce’nin…
Sanayi, ticaret, turizm, tarım,
Bereket yüklüdür, dalı, Düzce’nin
Candandır insanı, güler yüzlüdür,
Ve baldır, kaymaktır, dili, Düzce’nin…
Ömer EMECAN-
Şair- Yazar- Gazeteci..
Düzce Gazeteciler Cemiyeti Yönetim
Kurulu ve Türkiye Yazarlar Birliği Üyesi
11.06.2006- D Ü Z C E
|